کموآمبولیزاسیون از راه شریان کبدی (TACE)، انتقال موضعی شیمی درمانی را با روشی به نام آمبولیزاسیون برای درمان سرطان، اغلب سرطان های کبد، ترکیب می کند. این روش یک روش کم تهاجمی است که معمولاً توسط یک رادیولوژیست مداخله ای انجام می گیرد.
در کموآمبولیزاسیون از راه شریان کبدی (TACE)، داروهای ضد سرطان مستقیماً به رگ خونی تغذیه کننده تومور سرطانی تزریق می شوند. علاوه بر این، مواد مصنوعی به نام عامل آمبولیک که خونرسانی را به تومور تأمین می کنند، در داخل رگهای خونی قرار می گیرند. این روش در واقع شیمی درمانی را در محل تومور ایجاد و جریان خون تومور را مسدود می کند.
کاربرد معمول روش کموآمبولیزاسیون از راه شریان کبدی (TACE) چیست؟
TACE بیشتر برای بیمارانی مفید است که سرطان آنها عمدتا محدود به کبد است، خواه تومور از کبد شروع شود یا از اندام دیگری به کبد منتقل شود (متاستاز شود).
سرطان هایی که می توانند توسط روش کموآمبولیزاسیون از راه شریان کبدی (TACE) درمان شوند عبارتند از:
- هپاتوم یا سرطان هپاتوسلولار (سرطان اولیه کبد)
- کلانژیوکارسینوما (سرطان اولیه مجاری صفراوی در کبد)
متاستاز (گسترش) به کبد از:
- سرطان روده بزرگ
- سرطان پستان
- تومورهای کارسینوئید و سایر تومورهای نورو اندوکرین
- تومورهای سلول جزایر پانکراس
- ملانوم چشمی
- سارکوم
- سایر تومورهای اولیه عروقی در بدن
روش کموآمبولیزاسیون از راه شریان کبدی (TACE) چگونه انجام می شود؟
TACE از دو طریق به سرطان حمله می کند:
- اول، این روش غلظت بسیار بالایی از شیمی درمانی یا داروهای ضد سرطان را بدون اینکه کل بدن در معرض تأثیر آن داروها قرار گیرد، را مستقیماً وارد تومور می کند.
- دوم، این روش خون رسانی به تومور را قطع می کند، داروهای ضد سرطان را در محل تومور به دام می اندازد و اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز برای رشد را از تومور می گیرد.
هنگامی که یک تومور در کبد رشد می کند، تقریباً تمام خون رسانی خود را از شریان کبدی دریافت می کند. داروهای شیمی درمانی تزریق شده در شریان کبدی مستقیماً به تومور رسیده و بافت سالم کبد را درگیر نمی کند. سپس، هنگامی که سرخرگ مسدود می شود، خون دیگر به تومور منتقل نمی شود، در حالی که خونرسانی کبد همچنان از طریق سیاهرگ پورتال تأمین می شود. همچنین اجازه می دهد که غلظت بیشتری از داروهای ضد سرطان برای مدت زمان طولانی تری با تومور در تماس باشند.
مزایای روش کموآمبولیزاسیون از راه شریان کبدی (TACE) چیست؟
- در حدود دو سوم موارد، TACE می تواند رشد تومورهای کبدی را متوقف کرده یا باعث کوچک شدن آنها شود. این مزیت بسته به نوع تومور به طور متوسط 10 تا 14 ماه طول می کشد و در صورت شروع رشد مجدد سرطان، معمولاً قابل تکرار است.
- انواع دیگر درمان ها (تحلیل تومور، شیمی درمانی، پرتودرمانی) ممکن است همراه با TACE برای کنترل تومور استفاده شود. که این مورد به اندازه و محل تومور بستگی دارد.
- هنگامی که سرطان محدود به کبد است، بیشتر مرگ هایی که رخ می دهد به دلیل نارسایی کبدی ناشی از رشد تومور است، نه به دلیل گسترش سرطان در بدن. TACE می تواند با جلوگیری از رشد تومور، به حفظ عملکرد کبدی و حفظ کیفیت زندگی نسبتاً طبیعی کمک کند.
معایب روش کموآمبولیزاسیون از راه شریان کبدی (TACE) چیست؟
- خطر عفونت پس از انجام این روش وجود دارد، حتی اگر آنتی بیوتیک تجویز شده باشد.
- هر روشی که کاتتر را درون رگ خونی قرار دهد خطرات خاصی را به همراه دارد. این خطرات شامل آسیب به رگ خونی، کبودی یا خونریزی در محل سوراخ شدن و عفونت است. پزشک اقدامات احتیاطی را برای کاهش این خطرات انجام می دهد.
- همیشه این احتمال وجود دارد که مواد آمبولیزه در مکان نامناسبی قرار بگیرند و بافت طبیعی را از بین ببرند. با این حال، توپوگرافی (تعیین محل تومور) از مسیر تومور و خونرسانی آن، خطر را به حداقل می رساند.
- از آنجا که آنژیوگرافی بخشی از این روش است، خطر واکنش آلرژیک به ماده حاجب وجود دارد. پیش از انجام این روش، متخصص رادیولوژی حساسیت شما را تعیین می کند.
- از آنجا که آنژیوگرافی بخشی از این روش است، خطر آسیب کلیه در بیماران دیابتی یا سایر بیماری های کلیوی وجود دارد.
- واکنش به شیمی درمانی ممکن است شامل حالت تهوع، ریزش مو، کاهش گلبول های سفید خون، کاهش پلاکت ها و کم خونی باشد. اما از آنجا که TACE بیشتر داروهای شیمی درمانی را در کبد به دام می اندازد، این واکنش ها معمولاً خفیف است.
- کودکان پس از انجام این روش در معرض خطر افزایش لخته خون در پا قرار دارند.