آگاهی از علائم و تشخیص زودهنگام سرطان تخمدان، هدف اصلی برای درمان این نوع از سرطان است.
بدین معنی که در مراحل اولیه که سرطان هنوز بسیار قابل درمان است، زنان بیشتری تشخیص داده شوند. اگرچه کمتر از نیمی از زنان پس از تشخیص بیش از پنج سال زنده می مانند، این میزان به 90 درصد زنانی می رسد که تومور آنها زود تشخیص داده می شود.
در این پست به منظور دستیابی هرچه بهتر هدف اصلی، مراحل زیر را مرور می کنیم:
در مرحله اول، باید آگاهی را در میان زنان افزایش داد. تحقیقات نشان می دهد که آگاهی از علائم سرطان تخمدان در زنان نسبتاً کم است. همچنین ابهامات زیادی در رابطه با غربالگری دهانه رحم وجود دارد. به طوری که بسیاری از افراد فکر می کنند با غربالگری دهانه رحم، غربالگری برای تخمدان نیز انجام می شود. در حالیکه در این تست در حقیقت تنها سلولهای دهانه رحم به منظور بررسی تغیرات نشان دهنده سرطان دهانه رحم انجام می شود.
علائم سرطان تخمدان ممکن است با علایم سایر مشکلات، از جمله سندرم روده تحریک پذیر (IBS) اشتباه گرفته شود، اما چهار علامت اصلی وجود دارد که نشان دهنده سرطان تخمدان است:
- نفخ مداوم
- احساس سیری سریع و یا از دست دادن اشتها و مشکل در غذا خوردن
- درد ناحیه لگنی یا شکمی
- علائم ادراری
از علایم دیگر سرطان تخمدان می توان به خونریزی از واژن (به ویژه اگر از دوران یائسگی گذشته اید)، یا ترشحات غیرطبیعی از واژن، تغییر در عادتها، مانند نیاز مکرر یا فوری به ادرار و یا رخداد یبوست اشاره کرد.
علاوه بر این، در زنان بالای 50 سال که دارای علایم نشان دهنده ی شروع جدید IBS هستند، علاوه بر پیگیری برای وجود مشکلات روده ای، باید برای آزمایش سرطان تخمدان نیز ارجاع شوند.
در مرحله دوم، پزشکان عمومی باید به علائم و روند ارجاع مناسب در صورت مشکوک بودن زنی به علائم بیماری توجه و دقت داشته باشند.
در مرحله سوم، باید اطمینان حاصل شود که مسیر تشخیصی کارایی دارد. بنابراین می توان بیماران را به مراکز تشخیصی تخصصی معرفی کرد که طی آن می توان طیف وسیعی از آزمایش های مختلف تشخیصی را به طور همزمان انجام داد.
