دکتر عارف را بیشتر بشناسیم

دکتر امیررضا عارف، محقق ارشد موسسه دانا-فاربر در دانشکده پزشکی هاروارد، مدرک فوق لیسانس خود را از دانشگاه کاونتری انگلستان در رشته “شیمی دارویی” و مدرک دکترای خود را از دانشگاه کرنفیلد انگلستان در رشته “مهندسی پزشکی” اخذ نمودند. پایان‌نامه دکترای ایشان بهترین تز شناخته و به عنوان کتاب چاپ شد.

در هنگام تحصیل در دانشگاه کرنفیلد با انجام پروژه ” کاربرد نانوتکنولوژی در فن‌آوری زیستی سلول های بنیادی” وارد حوزه پزشکی شدند.

حضور در کنفرانس بین المللی نانوتک در بوستون آمریکا به عنوان سخنران زمینه حضور ایشان در دانشگاه MIT را فراهم کرد. در زمان حضور در دانشگاه MIT با پروفسور راجرکم آشنا شدند و مدیر یکی از پروژه‌های مهم و کلیدی ایشان در زمینه سرطان شد‌ند. هدف این پروژه ایجاد محیط سه بعدی در آزمایشگاه بود تا بتوان در آن محیط رشد تومور های سرطانی را توسط داروهای شناخته شده ضد سرطان متوقف کرد.

بعد از این پروژه به یکی از برترین، مجهزترین و بزرگترین مراکز تحقیقات سرطان، موسسه دانا-فاربر دانشکده پزشکی هاروارد ملحق شدند.

دکتر عارف هر ساله با سفر به ایران، با شرکت در سخنرانی ها و کارگاه های تخصصی مختلف، آخرین پیشرفت های حوزه سرطان را با ایرانیان به اشتراک می گذارد. بی شک یکی از تاثیرگذارترین فعالیت های ایشان در ایران، ترجمه کتاب ارزشمند و منحصر به فرد «سرطان، امپراتور بیماری ها» می باشد.

یادداشت دکتر عارف درباره سرطان

برخی متخصصان سرطان و دست‌اندرکاران حوزه سلامت، بر این عقیده اند که کشور دچار “سونامی سرطان” شده است، اما مسئولان ارشد وزارت بهداشت معتقدند که چنین اتفاقی رخ نداده و آنچه از وضعیت بیمارهای سرطانی در کشور مشاهده می شود تنها یک روند رو به افزایش است. در ایران، نگرانی در مورد سرطان افزایش یافته و مردم بیشتر با افراد مبتلا به سرطان در اطراف خود مواجه می شوند. آیا سونامی سرطان در ایران صحت دارد یا اینکه آمار سرطان در ایران کمتر از میزان واقعی است؟

من، به دلیل نداشتن دسترسی به آمار دقیق و رسمی، از قضاوت در این مورد خودداری می کنم، اما این روزها مرگ جوانان بر اثر ابتلا به سرطان، آن هم در زیر سن ۴۰ سالگی، هشداری است جدی برای اینکه متوجه افزایش مرگ و میر ناشی از این بیماری در سنین پایین و جوانی باشیم، چرا که هزینه درمان سرطان به قدری سنگین است که اگر نخواهیم پیشگیری را سر لوحه برنامه های خودمان قرار دهیم، شاید روزی مجبور شویم تمام بودجه ها و اعتبارات حوزه سلامت را صرف درمان سرطان کنیم.