وقتی کودکی مبتلا به سرطان می شود، لازم است با او درباره سرطان صحبت کنیم. رفتار با کودک مبتلا به سرطان، بایستی صادقانه و همراه با آرامش باشد تا سبب جلب اعتماد او گردد. در ادامه با نحوه این ارتباط می پردازیم.
هنگام اطلاع از ابتلا به سرطان کودک خود، بایستی با شیوه ای که کودک خود را می شناسید، با او شروع به صحبت کنید. کودک شما برای داشتن اطلاعات مفید، دقیق و صادقانه به شما وابسته است. فرزند شما چیزهای زیادی از لحن صدا و حالات چهره شما خواهد فهمید، بنابراین وقتی با او صحبت می کنید آرامش داشته باشید.
درباره رفتار با کودک مبتلا به سرطان، پیشنهاداتی مطرح میگردد تا بتوان با کمک تیم مراقبت های بهداشتی به کودک آموزش داد که بتواند به خوبی با روند درمان کنار آمده و احساس حمایت کند.
این پیشنهادات شامل:
اگر کودک شما کمتر از 1 سال سن دارد:
- با در آغوش گرفتن و لمس آرام کودک، او را آرام کنید. تماس پوست با پوست عالی است.
- اسباب بازی یا پتویی که کودک با آن ها آشناست، به همراه داشته باشید.
- با کودک خود صحبت کنید یا آواز بخوانید، زیرا صدای شما آرامش بخش است.
- سعی کنید تا آنجا که ممکن است برنامه های غذایی و زمان خواب معمول کودک را ادامه دهید.
اگر کودک شما 1 تا 2 سال سن دارد:
- آن دسته از کودکان بسیار کوچک چیزهایی را که می توانند ببینند و لمس کنند را درک می کنند.
- کودکان نوپا دوست دارند بازی کنند، بنابراین بدنبال روش های مطمئن جهت بازی کودکان باشید.
- کودکان نوپا دوست دارند انتخاب کنند، بنابراین در صورت امکان به کودک خود اجازه دهید یک برچسب یا طعم دارویی انتخاب کند.
- قبل از هرگونه اقدام درمانی که ممکن است برای کودک آزاردهنده باشد، او را آماده کنید. عدم انجام این کار ممکن است باعث ترس و اضطراب فرزندتان شود.
اگر کودک شما 3 تا 5 سال دارد:
- برای کمک به کودک جهت درک بهتر درمان خود، از پزشکش بخواهید که در صورت امکان و زودتر از موعد با وسایل (لوله ، باند و…) آشنا شود و آن ها را لمس کند.
- قبل از هرگونه اقدامی که ممکن است برای کودک آزاردهنده باشد، کودک خود را آماده کنید. می توانید با خواندن یک داستان یا دادن حیوانات عروسکی به او، حواس او را پرت کنید.
اگر کودک شما 6 تا 12 سال دارد:
- کودکان در سنین مدرسه این را درک می کنند که داروها و درمان به آنها کمک می کند تا بهتر شوند.
- آنها قادر به همکاری برای درمان هستند اما می خواهند بدانند چه پروسه ای در پیش دارند.
- کودکان در این سن اغلب سوالات زیادی دارند، بنابراین آماده پاسخ به آن ها باشید یا با کمک هم پاسخ ها را پیدا کنید.
- ارتباطات مهم هستند، بنابراین به فرزند خود کمک کنید تا با دوستان و خانواده خود در ارتباط باشد.
اگر فرزند شما نوجوان است:
- نوجوانان غالباً درباره چگونگی تاثیر سرطان بر زندگی، روابط، ظاهر و فعالیتهایشان فکر می کنند.
- آنها ممکن است از اینکه سرطان، چگونه آنها را از دوستانشان جدا کرده، نگران و عصبانی شوند. به دنبال روش هایی باشید تا ارتباط نوجوان شما با دوستانش قطع نشود.
- برای کمک به نوجوان خود قبل از درمان، قدری او را آزاد بگذارید و او را در جریان تصمیمات درمانی قرار دهید.
